Angst is een heel normale emotie. Het heeft een alarmfunctie: bij dreigend gevaar moet je wegwezen, blijven staan of je heel klein maken. Je hele lichaam doet mee, klaar om weg te duiken. Daar heb je energie voor nodig. Daarvoor worden hormonen aangemaakt, met name adrenaline en cortisol. Beide hormonen worden in de bijnieren aangemaakt (één in de schors en één in het merg), en vooral cortisol kan langdurig geproduceerd worden, omdat het daarmee het lichaam in staat stelt om onder stress te kunnen blijven functioneren.Zoals je waarschijnlijk wel weet is langdurige blootstelling aan stress schadelijk. Want door de aanmaak van een continue stroom van cortisol is er minder energie beschikbaar voor de onderhoud van ons immuunsysteem, en de amygdala, het kleine gebiedje in onze hersenen dat altijd alert is op gevaar, blijft signalen uitzenden dat het onveilig is. Daardoor wordt er nog meer cortisol aangemaakt, en dat leidt uiteindelijk tot ziekte. Burn-out, bijnieruitputting, verslechterd immuunsysteem, chronische spierspanning, hoofdpijn, noem maar op.

De maatschappij anno 2017: nieuwe angsten

Het aloude systeem van vechten of vluchten moest ons in de oorsprong wapenen tegen de aanval van een roofdier -een zaak van leven of dood. In de huidige Nederlandse maatschappij is die kans gering, nietwaar? Toch wordt nu ons alarmsysteem voortdurend getriggerd door schijn-aanvallen van maatschappelijke aard. De meeste angsten die we hebben, zijn namelijk irreëel. We weten dat er niets van klopt, wat we denken, maar toch hebben we angst, paniek zelfs. Angst voor afwijzing, angst om te falen, angst om alleen te komen te staan, angst om ziek te worden. Sommige angsten hebben een grond van waarheid, je hebt bijvoorbeeld eerder een nare ervaring gehad, en nu ben je bang dat het opnieuw gebeurt. Niet voor niets luidt het spreekwoord: De mens lijdt het meest, door het lijden dat hij vreest. Want dat lijden, dat ons brein alleen kan herkennen als doodgaan, en daar zijn we – letterlijk - doodsbang voor. Vervelend, want pijn hoort bij het leven. En continu rondlopen met een torenhoog angstniveau heeft niet alleen geen zin, want het gevaar kan alsnog uit onverwachte hoek komen, maar het is dus ook nog eens schadelijk voor de gezondheid.

HSP en angst

Voor hoogsensitieve personen is de aarde met al haar prikkels een moeilijke plek om te zijn. Een HSP die niet in zijn of haar kracht staat, is dan voortdurend onbewust aan het aftasten waar het veilig is en waar niet. Waar is het gevaar? Gevaar kan zitten in plekken, in mensen, in sferen, gebeurtenissen. Je zou kunnen zeggen dat hoogsensitieve personen van nature wat meer angstig zijn. Lichamelijk hebben we gezien dat er bij angst grote activiteit is in het hersengebied, en dat is ook in de energie waarneembaar. Het lijkt alsof alle energie naar het hoofd gaat, dat constant op de waakstand staat. Je verliest je gronding, je verbinding met de aarde, en je bent als het ware in je angst-trance. Je bent niet meer in staat om te relativeren, om een breder perspectief te zien.

Wat te doen?

Hierbij een aantal tips bij angst:

• Kom terug in je lijf. Ga zitten en sluit je ogen. Haal diep adem en voel de adem door je longen en je buik gaan. Blaas spanningen van je af en met elke inademing visualiseer je dat je wortels in de grond laat groeien vanuit je voetzolen en een stevige verbinding vanuit je stuit. Zakken, zakken, zakken. En laat dan los. Als je moet huilen, is dat helemaal prima, dat hoort bij het loslaten.

• Zet elke gedachte, angstig of niet, in je verbeelding op een blaadje dat op een stromende rivier drijft, weg van jou. Kijk ernaar zonder oordeel en zelfs als het er heel veel zijn, blijf dan doorgaan. Weet dat die rivier alles meevoert naar een plek waar het weer omgezet wordt in schone, bruikbare energie.

• Probeer de angst eens voor je te zien. Misschien is het een gek monster, of een bezorgde moederfiguur. Neem het beeld in je op en plaats het iets verder van je vandaan, zodat het voor jou oké is om ernaar te kijken. Zeg tegen het beeld dat je het ziet, maar even bewust afstand creëert. Bedank het ook maar dat het voor jou zo hard aan het werk is om je tegen van alles te proberen te beschermen. Doe dat maar hardop!

• Ga naar buiten. Een wandeling, in de tuin werken of gewoon op een bankje zitten doet vaak al goed.

• Vraag aan jouw team van spirituele begeleiders of ze je willen helpen met het omgaan met deze angst. Geef de angst als het ware aan hen, omdat hij voor jou te veel is nu. En laat dan in dank los.